Zurenborg
appartementen en handelsgelijkvloers
Een hoekgebouw geeft steeds een extra dimensie. Het vormt niet enkel de overgang tussen twee straten, maar ook tussen twee schalen, twee buurten, twee karakters. Ook hier vervult het hoekgebouw een scharnierfunctie en doet tevens dienst als poort en overgang naar de Zurenborg wijk.
De vorm van het gebouw is een gevolg van een doorgedreven analyse van de omgeving, waarbij vooral gezocht werd naar ankerpunten (bouwhoogten, ritmiek,..) en referentie elementen (materialen, kleuren, vormen,..) . Zo is de schuin aflopende en vertrapten kroonlijst een gevolg van het verbinden van de omliggende ankerpunten en krachtlijnen. Bovendien is er op deze manier een oplossing gevonden voor het grote hoogteverschil tussen de twee straten.
De verschillen beperken zich niet enkel tot de bouwhoogten maar komen ook tot uiting in de kleuren. Zo worden de woningen in de Dolfijnstraat aan de ene zijde gekenmerkt door okerkleurige tinten en aan de andere zijde door grijze tinten. Er werd hier een uitgekiend ritme van gelakte verticale panelen ontworpen die gaandeweg het kleurenpalet van de twee straten in elkaar doe overvloeien. De kleur en de glans van de gevelstenen dragen ook bij aan deze overgang.
Het gebouw realiseert hierdoor op een elegante wijze een overgang tussen de hoogbouw van de drukke Plantin en Moretuslei, en de lagere interbellum woningen van de Dolfijnstraat. Het brengt een wisselend verhaal, afhankelijk van de zijde waarlangs je het benadert.
Het gebouw straalt massiviteit uit, maar krijgt door zijn gebogen hoek in glas en gevelsteen een grote dynamiek. Deze gebogen vorm refereert tevens naar het overstaande hoekgebouw. De hoek werd minder massief gemaakt dankzij de doorlopende hoekramen die een zekere transparantie geven.
